Ήμουνα μια καλημέρα,
άλλη μια χαμένη μέρα.
Το σεντόνι σου ενοχή,
το μαξιλάρι σου σιωπή.

Το κρύο που σε διαπερνά
μέσα μου κυλά,
όλα όσα άφησες μισά
και κλαίω σιωπηρά.

Το χάδι σου της φυλακής μου σίδερο,
κάθε σου φιλί, φεγγάρι εφήμερο.
Όλα ματαιότητα ονείρων,
δάκρυα των ψυχών των στείρων.

Τα χέρια τριαντάφυλλα,
αγκάθια ήταν τα δάχτυλα.
Πληγές οι αφορμές,
ήταν αγάπη απ' αυτές.

Γιατί να 'ναι φεγγάρι η καρδιά,
μια αυγουστιάτικη βραδιά,
να 'ναι γεμάτη όταν αγαπά,
κι άδεια εντελώς όταν πονά.

Δρόμος η μοναξιά μου δίχως φώτα,
πως να αγαπήσω όπως πρώτα.
Έρωτας δίχως φαρέτρα,
έκανε την καρδιά μου πέτρα.






Όλα ασήμαντα... Όλα στον κόσμο δανεικά,
ίσως να μην αξίζει τελικά,
να ζεις και να υπάρχεις,
να 'σαι ο νικητής της μάχης.

Θυμήσου, η μοναξιά σου θα 'ναι εκεί,
πάντα λίγο-λίγο να σου παίρνει τη ζωή.
Μόνο η αγάπη χάνεται για πάντα,
λίγο μελάνι ακόμα κράτα.

Να γράψεις στην καρδιά
τις αναμνήσεις,
κι ίσως με τον καιρό
τα δεσμά να λύσεις.

Συγνώμη, μια λέξη δίχως σημασία,
την ύστατη στιγμή η ζωή δεν έχει αξία.
Σ' αγαπώ, καλύτερα να μην το πεις,
θα μετανιώσεις όταν πληγωθείς.

Τι κι αν δακρύσεις ακόμη μια φορά,
τίποτα δεν μπορείς να κάνεις πια.
Μη σπαταλήσεις την πνοή σου,
κλεψύδρα η ζωή σου.

Το κορμί σου σαν έρθει η ώρα,
θα λεηλατηθεί, μα εσύ προχώρα.
Να συγχωρέσεις μη διστάσεις,
είναι μικρές οι αποστάσεις.
Ο πόνος με ματώνει Ποτέ μου δεν κατάλαβα
τι σημαίνει πόνος.
Πίστευα σε σένανε
αλλά τελείωνε ο χρόνος.


Ο ΠΟΝΟΣ ΜΑΤΩΝΕΙ..
Σ' αγάπησα σε πίστεψα
σε είχα όλον δικό μου,
μα εσύ με πλήγωσες
και 'φυγες απ' το μυαλό μου.

Γυρνούσα στα αζήτητα.
για να μου πεις συγνώμη,
μα η καρδιά μου ράγισε
και ο πόνος με ματώνει.


ΖΗΣΕ........

Μην αφήνεις πότε σου το σήμερα να μαραίνεται. Μην αφήνεις τη ζωή να χάνεται σαν την άμμο μέσα από τα δάχτυλα σου. Ζήσε... Κατάλαβες; ... Ζήσε! Μην βάζεις το σήμερα ενέχυρο σ' αυτό που εννοούνε μερικοί μουχλιασμένοι αύριο! Το σήμερα είναι δικό σου φίλε. Αγάπησε το!

Η πραγματική αξία της στιγμής

Ενώ κάθε στιγμή όταν είναι "τώρα" μοιάζει ελάχιστη, όταν γίνεται "ανάμνηση" φαντάζει τεράστια με ανυπολόγιστη αξία. Γιατί άραγε να μην μπορούμε να αναγνωρίσουμε αυτό που ζούμε "τώρα"; Κάθε στιγμή είναι σημαντική ας μάθουμε να μην την πετάμε στα σκουπίδια της ζωής!

Μέρα βροχερή....
βρεθείς σε μονοπάτι,
θλιμμένη από ζωή
και έρημη από αγάπη.

Προχώρησε σιγά σιγά
και όταν στο βάθος φτάσεις,
θα δεις σταυρό με άνθη λευκά
μην φύγεις μην τα χάσεις.

Φτιάξε την ζωή σου
....Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα ζωγράφισε τη ζωή σου!