ΓενιÎÏ‚ ολόκληÏες παιδιών Îχουν μεγαλώσει με τη γονεϊκή παÏαίνεση «μην καταπίνεις την τσίχλα σου», με την αιτιολογία ότι θα παÏαμείνει άπεπτη στο σώμα τους επί ημÎÏες, εβδομάδες ή και χÏόνια ακόμα.
Αν και η εξήγηση δεν ευσταθεί (η τσίχλα τυπικά διÎÏχεται από την πεπτική οδό με τον ίδιο Ïυθμό με τα άλλα Ï„Ïόφιμα), σε σπάνιες πεÏιπτώσεις μποÏεί να υπάÏξουν Ï€Ïοβλήματα.
Στην ιατÏική βιβλιογÏαφία μποÏεί κανείς να βÏει αÏκετÎÏ‚ αναφοÏÎÏ‚ κυÏίως για μικÏά παιδιά, τα οποία παÏουσίασαν εντεÏική απόφÏαξη επειδή είχαν τη συνήθεια να καταπίνουν τις τσίχλες τους.
ΜελÎτη, λ.χ., που δημοσιεÏθηκε το 1998 στην επιθεώÏηση «ΠαιδιατÏική» την οποία εκδίδει η ΑμεÏικανική ΠαιδιατÏική ΕταιÏεία (ΑΑΡ), πεÏιÎγÏαψε τις πεÏιπτώσεις Ï„Ïιών παιδιών, τα οποία μεταφÎÏθηκαν σε κλινική με πόνο στην κοιλιά, δυσκοιλιότητα και άλλα συμπτώματα. Όπως διαπίστωσαν οι γιατÏοί, τα παιδιά είχαν μικÏÎÏ‚ μάζες από τσίχλες στα ÎντεÏά τους. Ένα 4χÏονο αγόÏι, «πάντοτε κατάπινε την τσίχλα του και μασοÏσε Ï€Îντε Îως επτά τσίχλες την ημÎÏα». Ανάλογη συνήθεια είχε και Îνα συνομήλικό του κοÏίτσι.
Σε Ï„Ïεις άλλες μελÎτες, η μία εκ των οποίων δημοσιεÏθηκε στην «ΑμεÏικανική ΕπιθεώÏηση Ασθενειών σε Παιδιά» (ΑJDC), αναφÎÏθηκαν παÏόμοια πεÏιστατικά. Τα πεÏισσότεÏα παιδιά Îγιναν καλά μετά την αφαίÏεση των αποφÏάξεων. Οι συγγÏαφείς των μελετών τονίζουν ότι το φαινόμενο είναι σπάνιο, αλλά εφιστοÏν την Ï€Ïοσοχή των γονÎων, κυÏίως όταν τα παιδιά τους είναι μικÏά και τους αÏÎσουν Ï€Î¿Î»Ï Î¿Î¹ τσίχλες.
Πηγη :
http://ygeia.tanea.gr