Μην τον κλαις τον αετό
όταν πετά και βρέχει μόνο να κλαις
ένα πουλί που φτερά δεν έχει!

Θεέ μου κι αν αρρώστησετινα μα όχι
και να ποθάνει θέλω να βρω την αφορμή
να πάω να δω ίντα κάνει…

Το εικόνισμα είναι ζωγραφιά
μα εσύ είσαι από τη φύση εικόνα
που δεν μπορεί κάνεις
να ζωγραφίσει..

Καρδούλα μου και να ξέρες
πως σ’ έχω επιθυμήσει
έχω τόσες μέρες
να σε δω και αυτό μου έχει στοιχίσει!

Μου είπε άλλο δεν μπορεί
να είναι πια κοντά μου
γι’ αυτό μαυροφορέθηκε εμένα
η καρδιά μου…

Ευθύνη να μη μου ζητάς
γιατί ‘ ναι όλη δική σου
μαύρος θα είναι ο χωρισμός
μες τη συνείδηση σου

Δώσε μου το δικαίωμα μονάχα
να σε βλέπω γιατί με τρώει η έννοια σου
κι αν κάθομαι κι αν στέκω..

Κομμάτια να με κάνουνε
για την δική σου αγάπη θα
ζήσει να σε αγαπά το κάθε μου κομμάτι

Χωρίσαμε και την καρδιά
την έκαμες κομμάτια
μα μόνιμα σε αισθάνομαι
δάκρυ στα δυο μου μάτια.

Μια κόλλα άψυχο χαρτί
είναι καλλιά από σένα
γιατί αυτό δε γίνεται
να σου μιλάει με ψέμα.

Νομίζεις είσαι νικητής
Κι εγώ είμαι η χαμένη
Περίμενε όμως να με δεις
Στην αγκαλιά την ξένη"

Μου είπανε πως ο χωρισμός
με έρωτα ξεχνιέται μα η δική μου
η καρδιά να ερωτευτεί αρνιέται.

Ερωτικο μαγνητισμο εχουν οι οφθαλμοι σου
και εχουν την ιδιοτητα να με τραβουν μαζι σου..

"Πως το μπορείς ν'αδιαφορείς
ενώ εγώ σου λέω
σπαραχτικά το σ'αγαπώ
και με λυγμούς να κλαίω!"


Για μια ζωή με ψεύτικες
ελπίδες μόνο ζούσα,
και πάντα λάθος άνθρωπο
έβρισκα κι αγαπούσα..."

ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣΈνα μονάχα σκέφτομαι
και αυτό μοθ δίνει θάρρος
τα μάτια της που κλέγανε
σαν έφευγα φαντάρος

Μην λες να κάνω υπομονή
και να μην νιώθω μόνος
αφού ο στρατός μας χώρισε
και δεν περνάει ο χρόνος

Μεσ τη σκοπιά μου μοναχός
με ένα μπουκάλι ουίσκι
και πάλι απροσάρμοστο
η έφοδος με βρίσκει

Απόψε στο περίπολο
ώρες θα τριγυρίζω,
σε επτά μηνάκια μάνα μου
στο σπίτι μου γύριζω

Σε αυτό εδώ το θάλαμο
Με τα πολλά κρεβάτια,
Στο τελευταίο θα με βρεις
Με τη καρδιά κομμάτια

βαρύ 'ναι το γερμανικό,
βαρύ σαν το G-3.
που να 'σαι αγάπη μου γλυκιά,
με φάγανε τα κρύα

Στης Σπάρτης το στρατόπεδο
μʼ εκλύσανε μια Τρίτη
και με έκαναν και ξέχασα
Μάνα , Πατέρα , σπίτι

Πολλές φορές εσκέφτηκα
να φύγω μακριά σου
μα δεν αντέχει η καρδιά
να μην είναι κοντά σου

Ένα μονάχα σκέφτομαι,
ένα μου δίνει θάρρος,
τα μάτια σου που δάκρισαν,
σαν έφυγα φαντάρος

Η ΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΔΩΔΕΚΑ
ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΩΣ ΧΡΟΝΟΣ ΜΠΕΝΕΙ
ΜΑ ΕΝΑΣ ΦΑΝΤΑΡΟΣ ΜΟΝΑΧΟΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΚΟΠΙΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙ

Το δυο χιλιάδες το οκτώ (2008)
αδιάφορο για μένα,
αφού με αυτή που αγαπώ
θα ζούμε χωρισμένα


Εσύ κυρά μου υποχωρείς
μα εγώ θα παραμείνω
στα όνειρα που κάναμε
και τα δωσες σ'εκείνο


Κρύβω το δάκρυ να μην πεις
στο μισεμό πως κλαίω
κι ενώ υποφέρω γελαστά
το γειά σου,σου το λέω

Φεύγεις μα δεν με ρώτησες
μόνη μου πως θα ζήσω
κι ανέ μπορέσω χώρια σου
μπροστά να συνεχίσω

Είσαι μικρό μου ελεύθερος
άλλη ν΄αγαπήσεις
αφού σου φαίνεται
βαρύ,κοντά μου για να ζήσεις

κι αν τελικά μ αρνήθηκες
εγώ παρηγοράμαι
ξέροντας πως είσαι καλά
και γώ καλά θα να μαι


"..Κι αν σ΄άφηκα αν χωρίσαμε
δεν το καμα για μένα
ήθελα μάθια μου γλυκά
να προστατεψω εσένα....!!!"

Χωρίσαμε και έμαθα
πως το'χει μετανιώσει
μα είναι αργά σ'ένα νεκρό
πάλι ζωή να δώσεις...

Την ώρα που τα χείλη της
τον χωρισμό μας είπαν
δυο δάκρυα απ'τα μάτια μου
χωρίς να θέλω βγήκαν

Εσύ Χριστέ μου ένιωσες
του πόνου την οδύνη
όπως την ένιωσα και 'γω
σαν μ'αφησε εκείνη

Όσο κι αν είσαι δυνατός,
στο χωρισμό τα χάνεις,
άλλο να λες χωρίζουμε,
και άλλο να το κάνεις..

Έχω αναμνήσεις αρκετές,
χώρια σου για να ζήσω,
εσένα σ' έχασα, μα αυτές,
να χάσω δεν θ' αφήσω

Βρες μου τον τρόπο να μπορώ
να πω πως σε ξεχνάω
έστω να πω στα ψέματα
πως δεν σε αγαπάω

Σ'είδα τυχαία μια βραδιά
μετά το χωρισμό μας,
κ ήρθαν στο νού μου θύμησες
από το παρελθόν μας..

Εξήγηση εγώ καμιά
δε θέλω να μου δώσεις,
ποτέ δεν θα 'ναι αρκετή,
το δάκρυ να στεγνώσεις

Πολλές φορές ο χωρισμός
τη σκέψη μου μαυρίζει
χωρίς εσένα η ζωή,
τίποτα δεν αξίζει