|
Η ΤÏίχα Γενικά
Η Ï„Ïίχα όταν είναι στεγνή Îχει ελαστικότητα 20-30%. Όταν είναι βÏεγμÎνη 100% και όταν είναι στον ατμό 300%. Η Ï„Ïίχα είναι υδÏόφιλος και αντÎχει στις καιÏικÎÏ‚ μεταβολÎÏ‚. Μεγαλώνει 10-20 εκατοστά το χÏόνο και μια φυσιολογική πτώση των μαλλιών είναι 30-60 Ï„Ïίχες την ημÎÏα.
ΤÏίχες
ΥπάÏχουν σε όλα τα μÎÏη του σώματος εκτός από τις παλάμες, τα Ï€Îλματα, τη ονυχοφόÏο φάλαγγα και οÏισμÎνα μÎÏη των γεννητικών οÏγάνων. Τις Ï„Ïίχες τις χωÏίζουμε σε παχιÎÏ‚ και χνοώδεις. Ο αÏιθμός των Ï„Ïιχών του Ï„ÏÎ¹Ï‡Ï‰Ï„Î¿Ï Ï„Î·Ï‚ κεφαλής κατά μÎσον ÏŒÏο για μεν τους ξανθοÏÏ‚ είναι 140 χιλιάδες, για μεν τους μελαχÏινοÏÏ‚ 100 χιλιάδες. Ο Ïυθμός αÏξησης διαφÎÏει. ΕξαÏτάται δε από το είδος των Ï„Ïιχών και την εποχή (το καλοκαίÏι οι Ï„Ïίχες αυξάνονται γÏήγοÏα) και ανάλογα με το σημείο του σώματος που υπάÏχουν. Οι Ï„Ïίχες του Ï„ÏÎ¹Ï‡Ï‰Ï„Î¿Ï Ï„Î·Ï‚ κεφαλής αυξάνονται 1 με 2 εκ. το μήνα, μετά το θάνατό τους εξακολουθοÏν για λίγο να μεγαλώνουν.
ΑνανÎωση
Το χνοÏδι και οι βλεφαÏίδες εντός ολίγων μηνών ανανεώνονται.
Το Ï„Ïιχωτό της κεφαλής κάθε 2,5 με 5 χÏόνια.
Το μήκος των μαλλιών μποÏεί να φτάσει τα 2,5 μÎÏ„Ïα και η διάμετÏος μÎχÏι 0,32 χιλιοστά.
ΧÏοιά
Η χÏοιά (χÏώμα) των Ï„Ïιχών εξαÏτάται από τους εξής παÏάγοντες:
α) από κοκκία χÏωστικής που υπάÏχουν στη φλοιώδη στιβάδα (της Ï„Ïίχας)
β) από διάχυτο χÏοιά του Ï€Ïωτοπλάσματος των κυττάÏων.
γ) από την ÏπαÏξη αÎÏος ή όχι Î¼ÎµÏ„Î±Î¾Ï Ï„Ï‰Î½ κυττάÏων της Ï„Ïίχας.
Αναλόγως λοιπόν τον συνδυασμό των παÏαγόντων αυτών δημιουÏγείται διαφοÏετική χÏοιά των Ï„Ïιχών - χÏοιά: ξανθή, ανοιχτή καστανή, βαθιά καστανή, μαÏÏη, κόκκινη, λεÏκή.
Το νευÏικό σÏστημα παίζει σπουδαίο Ïόλο στη διαμόÏφωση της χÏοιάς των Ï„Ïιχών, κυÏίως το φυτικό νευÏικό σÏστημα (λεÏκανση των Ï„Ïιχών από Îντονη συγκίνηση), όπως λÎγεται ότι συνÎβη μÎσα σε μια νÏχτα στη ΜαÏία ΑντουανÎτα όταν της ανακοίνωσαν τη θανατική της καταδίκη. Αναλόγως της μοÏφής του Ï„Ïιχώματος, διαιÏοÏμε τους ανθÏώπους σε:
1. ουλότÏιχας (σγουÏή Ï„Ïίχα, μαÏÏη φυλή)
2. κυματότÏιχας (σπαστή Ï„Ïίχα, λευκή φυλή)
3. λειότÏιχας (ίσια Ï„Ïίχα, Ï€Î¿Î»Ï Î¾Î±Î½Î¸Î® φυλή)
Το Ï„Ïίχωμα χÏησίμευε στους ανθÏώπους και χÏησιμεÏει στα ζώα για την Ï€ÏοφÏλαξή τους από τις εξωτεÏικÎÏ‚ μεταβολÎÏ‚ του καιÏοÏ, κυÏίως το κÏÏο. Με τη χÏησιμοποίηση των ενδυμάτων, Îχασε τη σκοπιμότητα αυτή και βαθμιαίως ατÏόφησε ή Îγινε χνοÏδι. Σε οÏισμÎνα μÎÏη εξακολουθεί να υπάÏχει και σε άλλα αναπτÏσσεται μετά την εφηβεία, διότι στη διαμόÏφωση του Ï„ÎµÎ»Î¹ÎºÎ¿Ï Ï„Ïιχώματος παίζουν Ïόλο και οι ενδοκÏινείς αδÎνες (γεννητικÎÏ‚ οÏμόνες). Έτσι, αναπτÏσσονται τα γÎνια, το Ï„Ïίχωμα του κοÏÎ¼Î¹Î¿Ï ÏƒÏ„Î¿Ï…Ï‚ άνδÏες, το Ï„Ïίχωμα του εφηβαίου και των μασχαλών και στα δÏο φÏλλα. Εκτός από τις γεννητικÎÏ‚ οÏμόνες και άλλες οÏμόνες επιδÏοÏν επί του Ï„Ïιχώματος, όπως η κοÏτιζόνη, που Ï€Ïοκαλεί υπεÏÏ„Ïίχωση, καθώς και η λήψη διαφόÏων οÏμονών για να μποÏÎσει η γυναίκα να τεκνοποιήσει. Επίσης και κατά τη διάÏκεια της εγκυμοσÏνης, η λήψη των οÏμονών για να μην αποβάλλει το ÎμβÏυο. ΑυτÎÏ‚ οι καταστάσεις μποÏοÏν να επιφÎÏουν δασυτÏιχισμό.
Ριζική ΑποτÏίχωση
Η αισθητικός που εφαÏμόζει την ηλεκτÏική αποτÏίχωση Ï€ÏÎπει εξ αÏχής να καταλάβει ότι αναλαμβάνει μια σοβαÏή και υπεÏθυνη Ï€Ïοσπάθεια που απαιτεί όχι μόνο οÏισμÎνες βασικÎÏ‚ γνώσεις, αλλά και ιδιαίτεÏη δεξιοτεχνία καθώς και λεπτότητα χειÏισμών. Κατ' αÏχήν θα Ï€ÏÎπει να εξηγήσει στη πελάτισσά της ότι λίγες ή πολλÎÏ‚ πεÏιττÎÏ‚ Ï„Ïίχες που την απασχολοÏν δεν Ï€ÏÎπει κατ' ανάγκη να οφείλονται σε οÏμονική ή άλλη οÏγανική ανωμαλία, αλλά μποÏεί να είναι ιδιοσυστατικής αιτιολογίας, δηλαδή, να οφείλεται σε μια κληÏονομική ή άλλη Ï€Ïοδιάθεση και ότι η ÏπαÏξη πεÏιττών Ï„Ïιχών ή η αφαίÏεσή τους δεν Ï€Ïόκειται να τους δημιουÏγήσει άλλο Ï€Ïόβλημα στον οÏγανισμό.
Το Ï€Ïόβλημα της αυξημÎνης Ï„ÏιχοφυÎας, από τη στιγμή που θα εμφανιστεί, θα είναι καθαÏά θÎμα αισθητικής εμφανίσεως. Î’Îβαια, αν υπάÏχει κάποια οÏμονική ανωμαλία Ï€ÏÎπει οπωσδήποτε να αντιμετωπιστεί η αιτία συγχÏόνως με την αγωγή, για να καταπολεμήσει τα αίτια που Ï€ÏοκαλοÏν την αυξημÎνη Ï„ÏιχοφυÎα η αισθητικός θα καταπολεμήσει το σÏμπτωμα (Ï„ÏιχοφυÎα) με τις φÏοντίδες της.
ΑποτÏίχωση του σώματος και Ï„Ïόποι
ΑποτÏίχωση ή αποψίλωση ονομάζεται η τεχνική με την οποία αφαιÏοÏνται οι Ï„Ïίχες είτε τοπικÎÏ‚ είτε γενικότεÏα. Οι γνωστοί μÎθοδοι είναι οι εξής:
1. διάφοÏες κÏÎμες ντεπιλατοÏÏ (αποτÏιχωτικÎÏ‚)
2. ελαφÏόπετÏα
3. ξÏÏισμα
4. κÏÏο κεÏί
5. ζεστό κεÏί
6. χαλάουα
7. ζεστή χαλάουα
8. μÎλι
9. αιθÎÏια Îλαια
10. ηλεκτÏική ή Ïιζική αποτÏίχωση
11. διάφοÏα αποχÏωστικά της Ï„Ïίχας που δεν αφαιÏοÏν την Ï„Ïίχα απλά την αποχÏωματίζουν.
Οι παÏαπάνω μÎθοδοι είναι ή μικÏής διάÏκειας ή μεγάλης χÏονικής διάÏκειας.
|
Forum 
Αγαπημένο/α: 0
