ADIAFORIAS!!!


Αυτή η αδιαφορία του
Θεέ μου με σκοτώνει
και λίγο - λίγο το κορμί
απ΄ τους καημούς ματώνει.


Δεν γράφεις δεν τηλεφωνείς
ούτε ρωτάς τι κάνω
πες μου τον τρόπο που ξεχνάς
να μάθω να τον κάνω.


Αν μ΄ αρνηθείς αγάπη μου
και μόνη αν μ αφήσεις
σα το κερί που καίγεται
έτσι κι εσύ να σβήσεις


Τη δύναμη μου έχασα
μετά το χωρισμό μας,
όταν στα μάτια μου μπροστά
έσβηνε το όνειρό μας


Ένας καημός με πίκρανε
κι΄ ας μου κλουθούνε χίλιοι
που δεν εφίλησα ποτές
τα δυο γλυκά σου χείλη


Όνειρα μελαγχολικά
και δίχως σημασία
έτσι μου τα κατάντησες
με την αδιαφορία.


Είκοσι χρόνους μου κόψε
ζωής ο έρωτας σου
όμως πότε δε μ' άφησες
να μπω μεσ' τη καρδία σου


Αφού ποτέ δεν δέχτηκες
ν' ακούσεις τα όνειρά μου
δώσε μου ένα φάρμακο
να γιάνει η καρδιά μου.


Δέντρο που δε σου μέλλεται
να φας απ΄ τον καρπό του,
μην κοιμηθείς στον ίσκιο του,
μην πάρεις τον καημό του.


Παραπονέθηκε ο Θεός
πού είσαι μακριά μου
γιατί πρέπει έναν άγγελο
να έχω στην καρδιά μου.


Όταν θα βγεις για να με δεις,
αν ζω ή αν πεθαίνω,
ένα χαμόγελο θα βρεις,
μα θα ΄ναι πικραμένο.


Να σε ξεχάσω προσπαθώ
και θα τα καταφέρω
γιατί δεν άξιζες ποτέ
κοντά μου να σε φέρω.


Από το μίσος πιο σκληρή
είναι η αδιαφορία
κι αυτή θα μεταχειριστώ
κι εγώ για τιμωρία.