Πολύ ψηλά στον ουρανό
λάμπουνε τα αστέρια,
μα το δικό σου συνεχώς
λάμπει στα δυο μου χέρια.

Χωρίς νερό, χωρίς ψωμί
και δίχως οξυγόνο
μπορώ και ζω μα να ΅σαι εδώ
να σαι κοιτάζω μόνο.

Θεέ μου και να 'ταν δυνατό
δέκα φορές να ζούσα
δέκα φορές πιο δυνατά
εκείνη ν' αγαπούσα .

Παράδες θα μαζέψω 'γω
να πάρω σκληρό δίσκο
που ψάχνω για ελεύθερο
χώρο και δεν τον βρίσκω

ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΜΟΥ ΤΗ ΖΩΗ
ΣΕ ΣΕΝΑ ΠΑΡΑΔΙΝΩ
ΚΙ ΑΣ ΤΣΙ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝΕ
ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΒΑΛΕΝΤΙΝΟ

ΣΤΟ ΧΩΜΑ ΚΑΤΩ ΤΙ ΖΗΤΟΥΝ
ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΣΚΥΜΕΝΑ
ΑΝ Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΧΑΘΗΚΕ
ΖΗΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟ ΜΕΝΑ

ΚΟΜΑΤΙΑΣΕ ΜΟΥ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ
ΚΑΙ ΚΑΝΤΗΝ ΣΥΛΟΓΗ ΣΟΥ
ΚΑΘΕ ΚΟΜΑΤΙ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ
ΕΙΝΑΙ ΚΑΡΔΙΑ ΔΙΚΗ ΣΟΥ

ΤΟ ΝΑ ΠΟΝΕΙς ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΛΕς ΑΥΤΟς ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΝΟς
ΜΑ ΝΑ ΠΟΝΕΙς ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΚΛΑΙς ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΞΕΡΕΙς ΜΟΝΟς...........

ΤΟ ΦΩς ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΜΕ ΞΥΠΝΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΟΥ ΧΑΛΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ................


ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΧΑΡΙΣΜΑ ΣΤΟ ΝΟΥ, ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ Η ΕΛΠΙΔΑ.
ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΓΕΛΙΟ ΤΗς ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ
ΚΟΙΜΑΜΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΣΚΕΨΗ ΣΟΥ, ΞΥΠΝΩ ΜΕ ΤΗΝ ΜΟΡΦΗ ΣΟΥ Σ ΑΓΚΙΖΩ ΜΕΣΑ ΣΤ ΟΝΕΙΡΟ, ΚΑΙ Σ ΟΛΗ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΟΥ.

ΕΧΕΙς ΤΟΝΝ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΣΚΟΡΠΑς ΑΠΛΟΧΕΡΑ ΜΩΡΟ ΜΟΥ,
ΑΓΑΠΗ, ΧΡΩΜΑ ,ΖΕΣΤΑΣΙΑ, ΑΠΟΛΥΤΑ ΔΙΚΟ ΜΟΥ...

ΖΩΓΡΑΦΙΣΑ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΚΑΙ ΒΓΗΚΕ ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ,
ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΕ ΚΑΛΗ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΠΛΗΘΩΡΑ....

ΜΕ ΚΑΝΕΙς ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ, ΜΑΖΙ ΝΑ ΕΡΩΤΕΥΟΜΑΙ,
ΝΑ ΔΙΝΩ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΙΡΝΩ , ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΞΕΧΑΣΜΕΝΟ....

ΕΤΣΙ ΠΟΥ ΠΙΝΩ ΤΟ ΝΕΡΟ, ΘΕΛΩ ΚΑΙ ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΣΟΥ,
ΜΑΖΙ, ΚΟΡΜΙ, ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΑΓΓΙΓΜΑ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ..

ΗΡΘΕς ΚΑΙ ΓΕΜΙΣΕς ΧΑΡΑ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ,
ΕΙΣΑΙ ΑΓΑΠΗ ΚΙ ΟΡΑΜΑ ΕΣΥ ΓΙΑ ΜΕ ΨΥΧΗ ΜΟΥ...

ΚΑΘΕ ΠΟΥ ΚΑΝΩ , ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ,ΔΩΡΟ ΤΟ ΜΕΤΑΝΟΙΩΝΩ,
ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΤΗΝ ΓΥΡΙΖΟΥΝΕ , ΠΙΣΩ ΓΕΜΑΤΗ ΠΟΝΟ....

ΞΥΠΝΩ ΚΑΙ ΒΛΕΠΩ ΜΙΑ ΜΟΡΦΗ, ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΚΗ ΣΟΥ,
ΑΓΑΠΗς ΧΑΡΙΣΑ ΓΛΥΚΟ, ΒΑΛΕ ΜΕ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ!