Αφήνει το κι ο δυνατός το δάκρυ του να τρέχει
καμιά φορά κι η δύναμη τα όρια της έχει.

Καλά περνούν οι λέφτεροι
καλά κι οι παντρεμένοι
μα την καλύτερη ζωή
οι αραβωνιασμένοι!!!!!!!!!!!!!

Πρωτη φορα που ενιωσα
το νου μου να τον χανω
ειναι σαν μου πες σ'αγαπω
στην αγκαλια σου επανω..........

Καρδιά μου ποίος σε κλείδωσε και πήρε το κλειδί σου,
και δεν ανοίγεις να μου πεις την παραπόνεση σου.

Σαν πληγωμένος αετός απλώνω τα φτερά μου,
κόντρα να πάω τση μοίρας μου που δέρνει την καρδιά μου.

Όπου κι αν δώσω τι καρδιά δε κάνει σε άλλα χέρια,
γιατί μαζί σου επέρασε αξέχαστα νυχτέρια.



Ετούτηνε την εποχή
όποιος αποφασίσει
να παντρευτεί καλύτερα
να πα να αυτοκτονήσει.

Μπορεί να κάμεις διακοπές
στη θάλασσα να λιάζεις
μα το δικό μου μαύρισμα
με τίποτε δε φτάζεις

τα όνειρα που σου στειλα απ την καρδιά βγαλμένα
τα είδα απ τα μάτια μου να βγαίνουνε πνιγμένα.....

Εκεί που ο νούς μου σταματά,
κι η λογική τελειώνει,
εκεί κάθε ανάμνηση,
δικιά σου με σκοτώνει


Για μένα σβήσαν οι χαρές,
αφού δε ζω μαζί σου,
νιώθω χαρά στο πόνο μου,
με την ανάμνηση σου



Να ξέρεις πως θα τονε βρείς
κ εσύ τον ίδιο πόνο,
γιατί θα έχω σύμμαχο
κ εκδικητή το χρόνο.


Κάθε γλυκό σου όνειρο
θα κάνω εφιάλτη,
θα 'ρχομαι κ ό,τι αγαπάς
θα σου το κάνω στάχτη..

Να ποξεχάσω πώς μπορώ,
πώς απ'το νού να σβήσω,
ένα σεβντά που λαχταρώ
να τονέ φέρω πίσω..


Θέλω να πω το σ'αγαπώ
να σε κοιτώ στα μάτια
να δεις πως βγαίνει απ'την καρδιά
που έκανες κομμάτια..."


Στ αναδρομές τσι σκέψης μου
στου νου μου τσι διάδρομους
ήρθες και μου έφερες χαρές
που είχαν να ρθούνε χρόνους"


"Με ήλιο μοιάζει λαμπερό
σαν δω το πρόσωπο της
και την σκλαβώνει την καρδιά
το κάθε τι δικό της. "


Σα με κοιτάζεις σκέφτομαι
δεύτερος αν υπάρχει
στο κόσμο τόσο όμορφα
κι εκείνος μάθια να'χει...

Δεν ξανακάνω Θέε μου όνειρα να προσκυνώ εσένα
γιατί ζώ απ΄ τον άγγελο που έκανες για μένα!

Αν δεν μπορείς να μ΄αγαπάς μίσος μονάχα δωσ΄ μου
φτάνει που θα αισθάνεσαι κάτι για μένα φώς μου.

Το γέλιο μονο στ΄όνειρο στα χείλη μου το φέρνω
και κάνω μπρόβα ξυπνητός μα δε τα καταφέρνω!!!

Μου΄ κανε δώρο η μοίρα μου φτερά μα τσακισμένα
γι΄αυτό θα δεις παράπονα στα μάτια μου κρυμμένα.

Παλι θα βγει η σκεψη μου
βολτα για να σε σμιξει
για δε μπορει απο μακρυα
πως νιωθει να σου δειξει.

Φεγγαρι χαιρετισματα
δωσε ανε δες σ'εκεινο,
και τη καρδια μου να του πεις
σε αλλο δε τη δινω.

Ο μονος λογος που χτυπα
ακομα η καρδια μου
ειναι που ελπιζει πως μπορει
να'ρθεις ξανα κοντα μου.